Já svona getur lífið verið...

VINUR Í GRENND.

Í grenndinni veit ég um vin, sem ég á, 
í víðáttu stórborgarinnar. 
En dagarnir æða mér óðfluga frá 
og árin án vitundar minnar. 

Og yfir til vinarins aldrei ég fer 
enda í kappi við tímann. 
Sjálfsagt þó veit hann ég vinur hans er, 
því viðtöl við áttum í símann. 

En yngri vorum við vinirnir þá,  
af vinnunni þreyttir nú erum. 
Hégómans takmarki hugðumst við ná 
og hóflausan lífróður rérum. 

"Ég hringi á morgun", ég hugsaði þá, 
"svo hug minn fái hann skilið", 
 en morgundagurinn endaði á  
 að ennþá jókst mill´ okkar bilið. 

 Dapurleg skilaboð dag einn ég fékk, 
 að dáinn sé vinurinn kæri. 
 Ég óskaði þess, er að gröf hans ég gekk,  
 að í grenndinni ennþá hann væri. 

 Sjálfur, ef vin þú átt góðan í grennd 
 gleymd´ ekki, hvað sem á dynur, 
 að albesta sending af himnunum send 
 er sannur og einlægur vinur.

 Þýtt  Sig. Jónsson tannlæknir