VINUR Í GRENND.Í grenndinni veit ég um vin, sem ég á, í víđáttu stórborgarinnar. En dagarnir ćđa mér óđfluga frá og árin án vitundar minnar. Og yfir til vinarins aldrei ég fer enda í kappi viđ tímann. Sjálfsagt ţó veit hann ég vinur hans er, ţví viđtöl viđ áttum í símann. En yngri vorum viđ vinirnir ţá, af vinnunni ţreyttir nú erum. Hégómans takmarki hugđumst viđ ná og hóflausan lífróđur rérum. "Ég hringi á morgun", ég hugsađi ţá, "svo hug minn fái hann skiliđ", en morgundagurinn endađi á ađ ennţá jókst mill´ okkar biliđ. Dapurleg skilabođ dag einn ég fékk, ađ dáinn sé vinurinn kćri. Ég óskađi ţess, er ađ gröf hans ég gekk, ađ í grenndinni ennţá hann vćri. Sjálfur, ef vin ţú átt góđan í grennd gleymd´ ekki, hvađ sem á dynur, ađ albesta sending af himnunum send er sannur og einlćgur vinur. |
Ţýtt Sig. Jónsson tannlćknir
Flokkur: Bloggar | Facebook
«
Síđasta fćrsla
|
Nćsta fćrsla
»
Athugasemdir
Ég gleymi ţér aldrei fallega vinkona og ef nćst ţegar ég sé ţig ţá baka ég lummur handa ţér blómarós.
Emma Agneta Björgvinsdóttir, 14.6.2008 kl. 13:10
fallegt ljóđ snökt.
Emma Agneta Björgvinsdóttir, 14.6.2008 kl. 13:11
Bćta viđ athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hćgt ađ skrifa athugasemdir viđ fćrsluna, ţar sem tímamörk á athugasemdir eru liđin.