BÚÚ!!!

Eftir að hafa lesið blogg hjá ónefndum stríðnispúka um hrekkjasögur og kvikindisskap þá fór ég að velta því fyrir mér hvort að ég væri nokkuð hrekkjusvín  Komst að því að ég er mjög saklaus í þessum málum þar sem að ég mundi bara eftir einu atviki, sem ég ætla að deila með ykkur.

Þetta átti sér stað í sumar þegar að ég, Emma og fleiri vorum að vinna hjá Ferðaþjónustunni að Hólum. En é, Emma og stúlka sem ber nafnið Ásdís skellum okkur á tónleika í Hólakirkju eitt kvöldið, en eftir að við vorum búnar að sitja í klukkustund og hlusta á óperusöng, fórum við á Veitingastaðinn Undir Byrðunni (sem er staðsettur á Hólum). Ásdís og Emma svolgruðu í sig þurru rauðvíni eða einhverju öðru áfengu (man þetta nú ekki alveg). Ég hins vegar fékk mér kók light sem mér þótti þá alveg afspyrnu góður drykkur, þjóninn ægilegi settist hjá okkur í smá stund ásamt fleirum og hófust miklar samræður um stjörnumerki og fleira gáfulegt. Allt í einu lítur ægilegi þjóninn á mig og segir "veistu hvað þú ert að drekka?" ég ansa því játandi að þetta sé kók light, "veistu hvað er í kók light" og ég taldi mig nú vita það koffín og óhollusta. En þarna gleymdi ég einum mikilvægum hlut eða efni sem heitir "Aspartan" en það er sætuefni sem leggst á æðakerfið í líkamanum og ble bble ble bleeee....ég fékk sem sagt þvílíka fyrirlesturinn yfir mig.

Daginn eftir þegar að ég er í vinnunni mætir ægilegi þjónnin í vinnuna frekar slappur og þunnur á að líta og ég bíð honum Svala þar sem að ég kenndi svo í brjós um hann. Í sakleysi sínu horfir hann á mig og segir "Guðrún, en hvað þú ert góðhjörtuð að bjóða mér þennan drykk" Ég brosi fallega og halla höfðinu örlítið til hægri og blikka augunum sakleysislega "já ég sá að þú varst eitthvað hálf slappur"

Eftir fimm mínútur kemur ægilegi þjónnin askvaðandi og segir "Guðrún, veistu hvað þú varst að bjóða mér?" Ég glotti örlítið og segi sakleysislega "ha neeeei"  "Guðrún, þetta er sykurskertur Svali og hvaða efni er í öllum sykurskertum vörum, jú aspartan, lærðir þú ekkert af því sem ég sagði við þig í gær" Við þessi orð gat ég ekki annað en sprungið úr hlátri og hló og hló og hló, og benti honum á dagssetninguna á Svalanum en hann rann út í fyrra...það var minn hrekkur að gefa honum útrunnin Svala en að hann væri sykurskertur var svona plús sem ég fattaði ekki fyrr en ægilegi þjónnin fór að röfla í mér með hálf tóman Svaladrykk í hendinni.

Veit ekki fyrir víst hvort að hann sé búin að fyrirgefa mér þennan hrekk en hann spurði mig hvað ég gerði eiginlega við óvini mína ef ég kæmi svona fram við vini mína  Veit heldur ekki hvort að það hafi verið hrekkurinn sjálfur sem að honum sárnaði mest yfir eða það hvað ég hló lengi að þessum hrekk. Auk þess reyndi ég að gabba kokkana í eldhúsinu en þeir voru fljótir að líta á dagssetninguna, einn sagðist reyndar hafa séð púkaglampa í augunum á mér....

 Þetta var sem sagt sagan af mínum eina hrekk í gegnum fjölda mörg árin sem ég hef lifað

Knús knús

Athugasemdir

[Emma Agneta Björgvinsdóttir, 6.12.2006 kl. 23:09]

 gott að við erum vinir ekki óvinir er að hlæja enþá þú ert frábær  ógeðslega fyndin svipurinn á þjóninum

[Ólafur fannberg, 6.12.2006 kl. 23:22]

hehe svo ég er ekki eini púkinn á ferðinni hérna